DE BRABANTSE SAHARA
Na de succesvolle eerste clubrit was het de beurt aan de tweede tocht. Om 10.00 uur ‘s ochtends stond de koffie al klaar in Helvoirt, wat geen overbodige luxe was. Hoewel de aanwezige COERS-leden in gedachten misschien al op de zonnige paden van Gran Canaria reden, werden ze geconfronteerd met de harde Nederlandse realiteit: de temperatuur lag onder het vriespunt en de gevoelstemperatuur van -7°C maakte het ijskoud. Zelfs het uitgestelde vertrek naar 10.30 uur kon de kou niet verdrijven.
Vanuit Helvoirt zocht de groep direct de mountainbiketrails van de Drunense Duinen op. Dit gebied, ook wel de ‘Brabantse Sahara’ genoemd, is een van de grootste stuifzandgebieden van West-Europa en al jaren een geliefde speeltuin voor lokale mountainbikers. Het golvende landschap van zandvlaktes, heidevelden en dichte bossen zorgde voor een uitdagende rit.
HET IS COERS
Het eerste deel van de route was uiterst technisch. Langs de Heikant en Giersbergen volgden de scherpe bochten en korte klimmetjes elkaar in rap tempo op. Hoewel het hoogteverschil in de Drunense Duinen niet enorm is, waren de afdalingen verraderlijk. De wegdraaiende, blinde bochten vereisten aandacht en precisie. Ondanks de koude handen bleef iedereen gelukkig overeind.
In het tweede deel van de route, richting Loon op Zand, werd flink doorgetrokken op de langere, rechte stukken. Langzaam maar zeker voelde het wat minder koud aan, en de groep maakte zich op voor een eindsprint. Vlak bij de Zandkant werden op de laatste korte klimmetjes alle remmen losgegooid en gesprint om de eer.
PASTAPARTY
Na de sportieve strijd keerde de groep samen terug naar Helvoirt. Hier stond een heerlijke pasta-ovenschotel klaar, bereid door Eveliene. De warme drank vloeide rijkelijk terwijl iedereen zich opwarmde en snakte naar het jaarlijkse trainingskamp op Gran Canaria.